Zielony żoliborz

Witam,
termin spotkania z burmistrzem niestety pokrywa się z rozpoczęciem ferii zimowych w woj. mazowieckim, co może dla niektórych stanowić przeszkodę, jak np. dla mnie. Być może zgłoszą się inni chętni z Zielonego Żoliborza.

Witam,
miałam okazję być na tym spotkaniu. Było ono na razie wstępne, miało przygotować grunt pod spotkanie mieszkańców nowych osiedli już w szerszym gronie. Udało się na nim poruszyć sporo ważnych kwestii, związanych z naszą okolicą.

Jeśli chodzi o budżet partycypacyjny, powstał projekt rewitalizacji skweru przy WIMLu (pomiędzy Krasińskiego, Elbląską i Przasnyską).Jest tam ładny kawałek zieleni, jednak bardzo zaniedbany. Autorzy projektu proponowali uporządkowanie terenu, powstanie w miejsce ścieżki chodnika, dostawienie dodatkowych ławek i latarni oraz urządzenie miejsca do zabawy dla dzieci. Burmistrz byłby skłonny poprzeć ten projekt, pod warunkiem, iż w okolicy powstałby jakiś punkt gastronomiczny, np. kawiarnia (w WIMLu jest już coś takiego, ale zapewne raczej dla pacjentów).

Okazało się, że na razie plany remontu ul. Rydygiera zostały odłożone na dość nieokreśloną przyszłość. Na razie nie będzie tu raczej budować Acciona (mają jakieś problemy finansowe), a Layetana być może zrezygnuje z budowy kolejnych etapów, więc największe prace przy tej ulicy byłyby już za nami i nie trzebaby czekać na zakończenie budów z remontem Rydygiera. Ale, jak zwykle, nie ma środków. Ten remont jest zbyt duży, by można było go przeprowadzić w ramach budżetu partycypacyjnego. Jednak wszystkie prace projektowe są zakończone. Gdyby mieszkańcy zorganizowali się i poparli taką inicjatywę, teraz jest na to dobry moment – rok wyborczy. Ważne też, by ten projekt zrealizować jeszcze przed zmianą władz, tak, by nowe władze nie odłożyły go znów na kolejne parę lat. Zwłaszcza, że można to już zrobić.

Jeśli chodzi o propozycje puszczenia linii autobusowej ul. Rydygiera, jest o tym info tu: http://www.zielonyzoliborz.pun.pl/viewt … 400#p3400.

Będzie też spory problem z planowanym przedłużeniem ulicy Duchnickiej. Sprawę blokuje brak zgody między deweloperami i dość skomplikowana sytuacja prawna.

Największy problem będzie jednak na razie z przyjęciem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – ze względu na to, iż po jego przyjęciu deweloperzy musieliby sprzedać lub oddać miastu działki drogowe nowych osiedli. Na ich wykup miasto nie ma środków, a na ich oddanie – jak na razie nie ma zgody. W przypadku naszego osiedla sprawa jest tym trudniejsza, że to my jesteśmy właścicielami udziałów w działce i tylko my możemy je przekazać miastu. Choć biorąc pod uwagę to, że od tych działek płacimy i podatek, i użytkowanie wieczyste, ja chętnie oddałabym swój udział i przestała utrzymywać coś, co może utrzymywać miasto.

Poruszaliśmy też temat okolicznych terenów zielonych. Istnieje możliwość przejęcia części terenów należących obecnie do dzielnicy Wola i urządzenia tam takich terenów, to jednak dość odległa perspektywa. Z terenami bliżej nas będzie problem, gdyż wygląda na to, że miasto będzie chciało sprzedawać te działki, które jeszcze są wolne, np. przed Instytutem Chemii i tą pod dawnym biurem sprzedaży naszego osiedla (a obecnie jakiejś inwestycji na Słodowcu). Miałyby być one zabudowane budynkami mieszkalnymi, których już i tak jest tu dużo, co oznacza jeszcze więcej samochodów i jeszcze mniej przestrzeni – czyli grozi nam to, że powstanie tu betonowa pustynia.

Ze spotkania płynie jednak też jeden bardzo pozytywny wniosek: ze względu na to, iż władzom dzielnicy zależy na poparciu w wyborach, będą chętniej i uważniej słuchać głosu mieszkańców naszego terenu. Mamy więc niepowtarzalną szansę wpłynąć na to, jak ta część dzielnicy będzie wyglądać za parę lat i jak będzie się nam tu mieszkać. Możemy teraz, jeśli będzie nas wystarczająco dużo, powalczyć o to, co dla nas istotne. Dlatego warto, by jak najwięcej mieszkańców wzięło udział w spotkaniu w szerszym gronie, o którym mówił burmistrz, które miałoby odbyć się w marcu. Sam burmistrz poparłby też nas jeśli chodzi o wiele projektów. Jednak jeśli zabraknie naszej aktywności i jeśli nie wyślemy jasnego sygnału, jakie mamy potrzeby i jak zdeterminowani jesteśmy, by je spełnić, nikt nic za nas nie zrobi. Także, proszę Państwa, nie pozostaje nam nic innego, niż zorganizować się i wziąć sprawy w swoje ręce.

Pozdrawiam
Ana